پایه های کفر

 چهار پایه کفر

 سلیم از امیر المومنین (علیه السلام) نقل میکند که فرمود .

 کفر بر چهار پایه بنا شده است : فسق وغلو وشک وشبهه


شعبه های فسق
فسق بر چهار شعبه است : جفا، کوردلی وغفلت وتجاوزگری .

 هر کس جفا کند حق را کوچک می شمرد .وعالمان دین را شدیدا مبغوض میدارد وبر گناه بزرگ اصرار دارد .

 هر کسی کور دل باشد یاد خدا را فراموش میکند ودر پی گمان رود وبا خالق خود به مبارزه بر خیزد وشیطان بر او الحاح می کند وبدون توبه وخضوع وغافل شدن از گناه طلب مغفرت میکند .

هر کس غفلت کند بر نفس خود جنایت کرده وکارش معکوس ومنقلب میشود وگمراهی خود را هدایت میپندارد وآرزوها او را فریب میدهد

وهنگامی حسرت وپشیمانی او را میگیرد که وقت آن گذشته وپرده از او برداشته می شود وآنچه گمانش نمیبرد برایش ظاهر شده باشد .

 هر کس از امر خداوند تجاوز کند شک میکند ، وهر کس شک کند خداوند بر او برتری  نشان میدهد

 واو را به قدرت خویش ذلیل میگرداند وبجلالت خود او را کوچک میکند ، همچنانکنه به پرودرگار کریم خود مغرور شده ود کار خود افراط نموده است .



 شعبه های غلّو

  غلّو بر چهار شعبه است .تعمق وفرور رفتن در نظریه ومنازعه در آن وانحراف ولجاجت

  هر کس (بیش از حد) تعمق کند به حق باز نمیگردد وفتنه ای به حق باز نمی گردد وجز غرق شدن در امور پیچیده چیزی برایش زیاد نمی شود وفتن های از او رفع نمیشود مگر انکه فتنه دیگری او را در خود فرو می برد ،

  ودینش از هم گسیخته می شود ودر مسئله ای بهم پیچیده فرو می رود .

 هر کس در نظریه منازعه ومخاصمه کند ، در اثر لجاجت طولانی به احمق بودن مشهور میشود .

 هر کس انحراف پیدا کند نیکی به چشم او قبیح می آید وبدی به چشم او نیک می اید .

 هر کس لجاجت کند راهها بر او کور می شود وکارش مورد اعتراض قرار میگیرد وبیرون آمدن از ان برایش مشکل میشود آنگاه که تابع راه مومنان نباشد .

 شعبه های شک

  شک بر چهار شعبه است :جدل وهوای نفس وترددّ وتسلیم شدن

  واین همان کلام خدواند عزوجل است ه می فرماید .فبای الاء ربک تتماری «پس به کدامیک از نعمتهای پروردگارت مجادله میکنی »

  هر کس از آنچه نزد اوست وحشت کند به عقب بر خواهد گشت .

  وهر کس در دین مجادله کنددر شک وتردید می افتد ، واولین از مومنان از او سبقت میگیرند وآخرین از انان به او میرسند وسُمهای شیطان او را زیر پا میگذارند
 
  هر کس در مقابل هلاکت دینا وآخرت تسلیم شود بین این دو هلاک میشود وهر کس از آن نجات پیدا کند از زیادی یقین است ، وخداوند مخلوقی کمتر از یقین خلق نکرده است .

شعبه های شبهه
شبهه بر چهار شعبه است: اعجاب وخوش آمدن از زینت ، وفریب دادن نفس ، وتوجیه کجروی ها ، وپوشاندن حق به باطل
به این صورت که زینت از دلیل منحرف می کند و فریب دادن نفس را به شهوت می اندازد ، وکجروی  صاحبش را به انحراف عظیمی می اندازد ، وپوشاندن حق به باطل ظلماتی روی هم است

واینها کفر وپایه هاو  شعبه های آن است

برگرفته از کتاب اسرار ال محمد (صله الله علیه وآله)

تالیف ابو صادق سلیم بن قیس هلالی عامری کوفی  متوفای 76هجری  از اصحاب امیر المومنین وامام حسن وامام حسین وامام زین العابدین وامام باقر علیع السلام

ترجمه اسماعلیل انصاری زنجانی خوئینی میباشد

قطره ای از دریای کمالات وافتخارات پروروش یافته ی دامان وحی وقرآن .وبر گرفته از شیر بوسیله ی علم وشرافت ، مادر پیشوایان پاک، سرور زنان عالم .

حضرت فاطمه ی زهرا (سلام الله علیه)

شیخ صدوق در کتاب امالی از ابن عباس نقل کرده است که گفت :اهل بهشت هنگامی که در بهشت غرق در رحمت الهی هستند نوری را مانند نور خورشید مشاهده میکنند که در خشندگی وتابش خاصّی دارد .

بهشتیان گویند .خداوندا ! تو در کتاب عزیز خود فرموده ای ( لایَرونَ فیها شَمسا ) *1- در بهشت خورشید را نمی بینند *  پس این چه نوری است .

خدواند تبارک وتعالی جبرئیل را به سوی آنها روانه کند وبه آنها بگوید :

لیس هذه بشمس ،ولکن علیا وفاطمه ضحکا فاشرقت الجنان من نور ضحکهما .

این نوری که مشاهده کردید نور خورشید نیست بلکه علی وفاطمه خنده ای کردند ، ونور لبخند آنها چنین تابشی ودر خششی  در بهشت ظاهر گردید .2-

 سوره انسان آیه 13

امالی صدوق :333 ضمن ح 11 مجلس 44.بحارالانوار :35/241،تاویل الایات :2/2752ح7.تفسیر برهان 4/214ضمن ح6،مناقب شهر اشوب 3/923.

فضل بن محمد جعفی میگوید : از ماما صادق (علیه السلام) درباره این آیه :

کسانی که اموال خود را در راخ خدا انفاق میکنند همانند دانه ای است که از هفت خوشه بروید ودر هر خوشه ای صد دانه محصول دهد .سئوال کردم فرمود :

مقصود از حبّه که به معنای دانه است حضرت فاطمه است ، و مراد از هفت خوشه ، هفت نفر از فرزندان آن حضرت است که آخر آنها قیام کننده ایشان -درود خدا بر او باد می باشد .

سّر اینکه از حضرت فاطمه به حبّه ودانه تعبیر شده چیست؟

1- کنایه باشد از اینکه او صلوات الله علیه مقصود اصلی آفرینش است یا مجرای امانتهای الهی ومظماهر توحید پر وردگار است .ووجه تشبیه این است که کسی که برای زراعت حبّه ودانه نداشته باشد او از بدست آوردن محصول نا امید است ، ژس اصل نظر وتوجّه فقط به آن دانه است، حضرت زهرا صلوات الله علیها نیز همین طور است .وجود او اصل بینان هستی است، او سرچشمه ی انوار الهی است ، خدواند محبّت اوشفاعت را رزوی ما فرماید .

 2- زراعت و برگشت کشت در اصل ودر حقیقت همان دانه است با فعل وانفعالاتی که روی آن انجام شده وتوسّط فیضی که از ناحیه ِ پروردگار به آن رسیده ، به آن صورت ظاهر گردیده است .وفرقی که بین این دو می باشد در اجمال وتفصیل آن است وگرنه اینها هم که مفصلّند در حقیقت همهان مجمل هستند از نظر منشاء واصل واساس ، بنابراین انوار مقد سه ای که از او پیدا شده اند فروغ وانشعاب وبر گرفته از آن حبّه الهی هستند وفرق بین آن دو اجمال وتفصیل آنهاست .

 بر گرفته ار کتاب قطره ای از دریای  فضائل اهل بیت

 مولف : ایت الله علامه سید احمد مستنبط

همون طور که میدونین روز هشتم ربیع الاول روز شهادت امام حسن عسکری علیه السلام هست و روی این حساب روز نهم ربیع الاول اولین روز امامت امام زمان عجل الله فرجه هست و  این یکی از بهترین عیدهای شیعه هست که باید واقعا قدر این روز عزیز رو بدونیم و این روز را عید قرار بدیم و به هم تبریک بگیم. به امید اینکه روز  ظهور امام زمان رو جشن بگیریم

برخیز مهدیاکه به عهدت وفاکنی                                     

                                                     ما را نوید سبز عدالت عطا کنی

تو لاله شکفته به دامان نرگسی

                                                     جان جهان ز عطر رخت با صفا کنی

تا بشکفد به غنچه لبها تبسمت

                                                     کار  مسیح مریم و آب بقا کنی

باغ زمان فسرده ز پاییز ظلمهاست      

                                                      باید زمین به روح بهار آشنا کنی

وقتی که دست بسته زنجیر حسرتیم  

                                                      بیرون تمام سلسله ها را ز پا کنی

برخیز تا به شور شرر بار ذوالفقار

                                                       ما را زدست فتنه عالم رها کنی

پس با تمام صولت اجداد خویشتن

                                                       حق را ز جور و ظلمت باطل جدا کنی

 شعر :سید محمد رضا هاشمی زاده

یک بار دگرتا شهدا  قافله برگشت

                                                  یک قافله با پای پر از آبله برگشت

با شوق بهار ونفس سرخ شقایق

                                               با بال وپر خسته ی .خود چلچله بر گش

تفسیر شکوفا شدن خون شهیدان

                                                    مردانه زنی زخمی از این فاصله بر گشت

با وزن حماسی به حریم حرم عشق

                                                       با دفتر شعری به زبان گله برگشت

مردی که به پا سلسله در وقت سفر داشت

                                                             از معرکه ی خوف وخطر ها یله برگشت

از شعله ی خون شهدا در دل تاریخ

                                                      آتشکده ی روشن این سلسله بر گشت

هر چند که خون شد دل گل های شقایق

                                                          خون فاتح شمشیر شد وقافله بر گشت

شاعر :سید محمد رضا هاشمی زاده